Perëndim i vagëlluar mi
Liqerin pa kufir
Po përhapet dal-nga-dale një pluhúrë
si një hije.
Nëpër Mal e nër Lëndina shkrumb'
i natës që po bije,
Duke sbritur që nga qjelli përmi fshat po
bëhet fir...
E kudó krahin' e gjërë më s'po
qit as pipëlim:
Në katund kërcet një portë...në
Liqer heshtë një lopatë...
Një shqiponjë-e arratisur fluturon në
Mal-të-Thatë...
Futet zemra djaloshare mun në fund të shpirtit
t'im.
Tërë fisi, tërë jeta, ra... u
dergj... e zuri gjumi...
Zotëroj më katër anë errësira...
Po tashi:
Dyke nisur udhëtimin mes-për-mes nër
Shqipëri,
Drini plak e i përrallshëm po mburon prej
Shëndaumi...
