Lasgush Poradeci

 

 


 

Dora jote Ledhatarja

Dora jote ledhataja, ësht' e zbetë si qiri.
Dora jote ledhatarja lëshon dritën e dëborës.
Kur t'a ndjeu magjinë-e pastër që të shtrydheshe prej dorës,
Shpirti im i frymëzuar regëtiu në llaftari.

Se me lëndë magjistare u pat bre tul' i saj;
Tul'i saj u pat gatuar me vaj erë-e brumë dylli;
I dha hëna pak të ndezur, pluhur t'artë-i fali ylli,
E kështu m'u duk hirplotë- haj! o dor'e vashës, haj!

Në vështrim të dorës s'ate ç'pat, o! balli që m'u vdar?
Ç'pat qepall' e përlotur q'i ra pika tatëpjetë?-
Dor'e bryllt' e vashës s'ime, dor'e paqme, dor' e zbetë,
Vetëtiu me prush magjije e më bëri mendimtar.

Dora jote që më dhimbset, dora jote që më çik;
Dora jote që më shtrihet sipër temblave gjumashe;
Dora jote: zemra jote që t'u nda më pesë fashe...
Dh'u bë dorë të më ndali ndaj dyshoj se mos ik...


1899 - 1987

Jeta dhe Vepra

Hyrje

Analiza

Poradeci
Dimër
Malli
Shpirtit
Syt' e lumtur
Je ulur fort
Dora jote ledhatarja
Pamja
Përse të dua
Zemra
Durimi
Gremina
Vdekja e Noisit
Ç'u mbush mali
Lodra e Dashurisë
Kujtimi
Mitrush Kutelit
Dëgjimi i zemrës
Ku vemi shpesh
Ku shtrohet vala
Sytë e tu vetëtimtarët
Vallja e Yjve
Kur të më jesh e zemëruar
Gjarpërushja
Kush ta fali Bukurinë
E mora shoqezën përkrah
Kur në flakë