Faqja Kryesore  >> Historia  >> Pushtimi turk
 

Historia e Shqipërisë - Pushtimi Turk

   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
 

 


 

Regjimi i Timareve

Me pushtimin e qyteteve të fundit të Shqipërisë dhe pasi siguruan paqen me venedikasit, turqit filluan të rivendosnin në krahinat e nënshtruara rishtas regjimin e tyre të timarëve. Para së gjithash ata bënë një organizim të ri administrativ në Shqipëri. Pranë sanxhakut të Vlorës dhe të Elbasanit, u krijua edhe një sanxhak i ri me qendër në Shkodër, në kufijtë e të cilit, u përfshinë viset Shqipërisë veri-perëndimore (krahina e Shkodrës, Lezhës dhe Malsisë së Madhe). Më 1499 sanxhakut të Shkodrës iu dhanë edhe krahinat e Malit të Zi që ishin pushtuar prej turqve katër vjet më parë. Në fillim të shek. XVI sanxhakut të Shkodrës iu dhanë edhe krahinat Kosovës e Rafshit të Dukagjinit. Kruja me Matin dhe krahinat lindore të Shqipërisë u përfshinë në sanxhakun e 0hrit. Me këtë organizim, sundimtarët turq hoqën dorë nga politika e mëparëshme për t'i grumbulluar të gjithë krahinat shqiptare në një sanxhak të vetëm. Në vend të sanxhakut të dikurshëm të Shqipërisë, tani teritoret shqiptare u ndanë midis 4 sanxhaqeve të ndryshëm.

Megjithatë turqit nuk mundën të vendosnin dot autoritetin e tyre në të gjitha krahinat e vendit. Krahinat malore të Pultit, Dukagjinit, Pukës, Mirditës, Himarës, etj. mbetën edhe këtë radhë jashtë kontrollit të tyre.

Pas riorganizimit administrativ eminët turq kryen brënda viteve 1482-1485 përsëri regjistrimin e tokave në regjistrin e hollësishëm. Ky regjistrim bëhej për të parën herë në viset e sanxhakut të Shkodrës dhe në disa krahina të sanxhakut të Ohrit. Turqit me anën e garnizoneve të shumta që mbajtën në Shqipëri, e vendosën regjimin e tyre feudal ushtarak, në pjesën më të madhe të vendit.

Megjithatë, turqit osmanllij nuk e vendosën dot plotësisht regjimin e tyre të timareve në krahinat e nënshtruara. Ata ndeshën këtu në rezistencën e fshatarëve, të cilët në disa raste as nuk i lejuan eminët turq të bënin regjistrimin e tokave të tyre. Në disa fshatra ku turqit e bënë regjistrimin me anën e forcës ushtarake, fshatarët i dëbuan spahijtë sapo u larguan ushtritë turke. Rezistenca e gjatë që vazhdoi në këto krahina, i detyroi turqit të hiqnin dorë përkohësisht nga përpjekjet e tyre për t'i kthyer fshatarët malsorë në raja. Për të mos e acaruar urrejtjen e këtyre malsorëve trima, qeveritarët turq i deklaruan ata fshatarë-jyrykë, duke i ngarkuar vetëm me pagesën e haraçit në dobi të sulltanit. Malsorët e Kelmendit, të cilët refuzuan për 12 vjet me radhë të lejonin regjistrimin e tokave, u ngarkuan më 1497 të paguanin "kuturum" për çdo fshat, njëmijë akçe në vit haraç për spahiun dhe një mijë akçe haraç në vit ispenxhë për sanxhakbeun. Por edhe këto detyrime fshatarët nuk pranuan t'i paguanin. Ata i dëbuan spahijtë dhe u bashkuan me luftën që malsorët e krahinave të lira e vazhduan edhe pas rivendosjes së pushtimit turk.

Pushtimi Turk

Regjimi i Timareve
Ekspedita Turke në Otranto
Kthimi i
Gjon Kastriotit
Kryengritja e Himarës
Kryengritja 1494-1506
Rrënimi i Vendit
Mërgimi i Shqiptarëve
Rënia Kulturale


 

 

PËRSHTYPJET  ::  KUSH JEMI  ::  KONTAKTO  ::  FORUM  ::  CHAT

Albanian Network Group - 2003