Fan Noli

 

 


 

Sofokliu

Sofokliu ishte budalla,
Kur u mplak, edhe Kupidi e la,
Tha: "Shpëtova nga një maskara!"
Goja, pra, iu tha.


Sofokliu nuk e kishte mirë:
Plaku s'ka takat, po ka dëshirë,
Gjalpë s'ka po ka një pus me hirrë,
Furrë dhe trazirë.


Kam Ferid Asllanin si shahit,
Tetëdhjet' e pesë vjeç ashik:
Amerika, Evropa u-çudit,
Nuse desh kur vdiq!


Flamurin që la e trashëgova,
Nat' e ditë çupa, gra kërkova,
Se ç'u batërdisa, se ç'u shova,
Se ç'u përvëlova.


Kur të vdes, dhe kur të më mbuloni,
Çupa, gra, në varr mos më vajtoni.
Do t'ju dua prapë, siç më doni.
Dolla! Mos më zgjoni.


1882 - 1965

Jeta dhe Vepra

Hyrje
Krijimtaria Poetike
Veprimtaria
Poezi
Mojsiu në Mal
Hymni i Flamurit
Shën Pjetri mbi Mangall
Krishti me Kamzhik
Rent or Marathonomak
Jepni për Nënën
Marshi i Krishtit
Te Ura, te Ura
Marrshi i Barabajt
Marshi i Krishtërimit
Kirenari
Kryqëzimi
Kënga e Salep Sulltanit
Syrgjyn Vdekur
Shpell' e Dragobisë
Anës Lumenjve
Plak Topall dhe Ashik
Fryn moj Erë
Sofokliu