Fan Noli

 

 


 

Plak Topall dhe Ashik

Dale, moj, se kam një fjalë,
Se më rjedhin djersët valë;
Dale, moj, se s'jam më djalë
Dhe më s'ecënj dot.


Dale, moj, se më kapite,
Më këpute, më sfilite,
Prite, moj, ashikun, prite
Që të vjen me not.


E arriva dhe ia thashë,
Asnjë gur pa tundur s'lashë,
Dhe mëgjunjazi i rashë,
Ç'u mundova kot.


Hapi gojën, dhe vajtova,
Qenkam plakur, e kuptova,
M'ardhi keq, po s'e mohova,
Syri m'u-përlot.


Dhe nga jeta u mërzita,
Dhe nga lumi u vërvita
Që të vdes, se u korita
Dy-tri herë sot.


Po ti, Zot, më ngushëllove
Pas një tjatre më lëshove,
Dhe nga mbytja më shpëtove,
Lavdi paç, o Zot.


Dale, moj, se kam një fjalë,
Se më rrjedhin djersët valë;
Dale, moj, se jam i çalë
Dhe më s'ecënj dot.


1882 - 1965

Jeta dhe Vepra

Hyrje
Krijimtaria Poetike
Veprimtaria
Poezi
Mojsiu në Mal
Hymni i Flamurit
Shën Pjetri mbi Mangall
Krishti me Kamzhik
Rent or Marathonomak
Jepni për Nënën
Marshi i Krishtit
Te Ura, te Ura
Marrshi i Barabajt
Marshi i Krishtërimit
Kirenari
Kryqëzimi
Kënga e Salep Sulltanit
Syrgjyn Vdekur
Shpell' e Dragobisë
Anës Lumenjve
Plak Topall dhe Ashik
Fryn moj Erë
Sofokliu